Suplementy wspomagające leczenie Insulinooporności

Czwartek, 19.08.2021

Leczenie Insulinooporności opiera się przeważnie na zbilansowanej diecie, z niskim IG, aktywności fizycznej, a w określonych przypadkach farmakologicznie np.; metforminą. Dawkę leku dobiera lekarz prowadzący. 

Jako dodatek do diety niekiedy warto również rozważyć wprowadzenie suplementacji. Zgodnie z definicją, suplement diety jest środkiem spożywczym, którego celem jest uzupełnianie normalnej diety. Jest on skoncentrowanym źródłem witamin, składników mineralnych lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy lub inny. Należy jednak stosować ją z dużą ostrożnością i w odpowiednich dawkach zwracając uwagę na możliwość wystąpienia interakcji ich składników z lekami.

Witamina B12
Kojarzy się ona przede wszystkim z obowiązkowa suplementach dla wegan. Jednak długotrwałe zarzynanie leków z metforminą może skutkować zmniejszeniem zdolności wchłaniania tej witaminy. Z tego powodu od 2019 roku Polskie Towarzystwo Diabetologiczne zaleca suplementację witaminy B12, u pacjentów leczonych długotrwałe metforminą, u których stwierdzono niedobór. Dlatego zażywając metforminą warto oznaczyć w laboratorium poziom witaminy B12 i w razie potrzeby wdrożyć suplementację.

Witamina D
Szczególnie ważnym okresem jest jesień/zima kiedy to powinniśmy pamiętać o witaminie D3, gdyż jej niedobór ma negatywny wpływ na wrażliwość na insulinę. Wiadomo, że witamina D korzystnie wpływa na insulinowrażliwość. Dawkę suplementacji powinno się dobierać indywidualnie, najlepiej na podstawie oznaczenia 25(OH) D, z krwi.

Omega-3
Kwasy Omega-3, można dostarczyć zarówno z żywności, jak i wspomóc się suplementacją. Zapotrzebowanie na kwasy EPA i DHA to 250 mg/dzień.
Obecność w diecie kwasów omega 3 wykazuje działanie przeciwzapalne, obniża poziom złego cholesterolu, chroni układ krwionośny, serce, ma działanie przeciwzakrzepowe. Kwasy tłuszczowe wpływają na wydzielanie insuliny i jej działanie w tkankach docelowych. Kwasy jednonienasycone i wielonienasycone zmniejszają ryzyko cukrzycy typu 2.

Magnez
U osób z insulinoopornością, które żyją w stresie i mają niezbyt dobrze zbilansowaną dietę niekiedy konieczne jest uzupełnienie diety magnezem. Jego dobroczynne działanie w IO polega na wspomaganiu prawidłowego przebiegu sygnałów insulinowych. Jego niedobór może powodować mniejsze wydzielanie insuliny, co jest powiązane z problemami z glikemią, a także upośledza bariery antyoksydacyjne. Dobrze jest zadbać o odpowiedni poziom magnezu z diety. Magnez znajdziesz w wodach wysokozmineralizowanych, gorzkiej czekoladzie, kakao, pustkach dyni, migdałach, kaszy gryczanej. Pamiętaj też, że kawa nie wypłukuje magnezu, a wręcz jest jego źródłem 😉

Przeciwutleniacze
Wspomagające działanie mają też przeciwutleniacze takie jak: witamina E, karotenoidy, polifenole, kurkumina, resweratrol i kwercetyna

Inozytol
Inozytol wykazuje działanie wspomagające w poprawie parametrów metabolicznych, związanych z regulacją gospodarki glukozowej, przede wszystkim u kobiet borykających się z Zespołem Policystycznych Jajnikow (PCOS). Jednak suplementacja inozytolu może przynieść korzyści także u osób borykających się z IO. Niezaprzeczalnie wpływa na poprawę gospodarki węglowodanów ej poprzez zmniejszenie hiperinsulemii. Proponowana dawka myo-inozytolu to 4 gramy na dobę.

Berberyna
Berberyna to jeden z najczęściej wymienianych suplementów diety w kontekście insulinooporności. Głównymi wymienianymi zaletami berberyny są: obniżanie poziomu glukozy we krwi oraz poprawa gospodarki lipidowej. Hipoglikemizujące działanie berberyny (obniżanie zbyt wysokiego stężenia glukozy) może być porównywalne z doustnymi lekami hipoglikemicznymi (np.metforminą). Sugeruje to, że berberyna jest jednym z bardziej skutecznych suplementów redukujących poziom glukozy we krwi. Berberyny nie powinny stosować przede wszystkim kobiety w ciąży, kobiety karmiące piersią oraz dzieci. Jeżeli przyjmujesz jakiekolwiek leki warto skonsultować wprowadzenie berberyny z lekarzem prowadzącym. W publikacjach naukowych standardowa dawka berberyny wynosi 200-1500 mg dziennie, podzielona na trzy do czterech dawek. Zbyt duża dawka berberyny może spowodować rozstrój żołądka, skurcze i biegunkę.

Cynamon
Amerykańskie Stowarzyszenie Diabetologiczne (American Diabetes Association) opublikowało badanie dotyczące wpływu cynamonu na poziom glukozy oraz lipidogram u osób z cukrzycą typu 2. Wyniki pokazały, że po 40 dniach spożywania 1, 3 lub 6 gramów cynamonu dziennie zmniejszyły średni poziom glukozy w surowicy na czczo (o 29%), trójglicerydów (o 30%), cholesterolu LDL (o 27%) i cholesterolu całkowitego (o 26%). Mimo to nie odnotowano żadnych istotnych zmian w grupach placebo*.
Dawkowanie i forma przyjmowania cynamonu nie została jednak precyzyjnie określona. Należy również podkreślić, że może on wchodzić w reakcje z innymi lekami obizajacymi glikemię.
*Khan, A., Safdar, M., Ali Khan, M. M., Khattak, K. N., & Anderson, R. A. (2003). Cinnamon Improves Glucose and Lipids of People With Type 2 Diabetes. Diabetes Care, 26(12), 3215–3218.

Morwa biała
Morwa biała słynie ze swych dobroczynnych właściwości. Działanie lecznicze znali Chińczycy, którzy liście morwy białej stosowali m.in. do obniżania wysokiego ciśnienia, a także wysokich wskazań cholesterolu. Dzisiaj – jak potwierdzają badania naukowe – morwa biała wykazuje właściwości antyoksydacyjne, dzięki którym niweluje utlenianie lipoprotein z niską gęstością, a tym samym zapobiega wzrostom „niedobrego” cholesterolu we krwi. Przyczynia się zatem do redukcji uszkodzeń miażdżycowych.

Wiadomo także, że morwa biała zawiera składniki obniżające również poziom cukru we krwi. Jednym z nich jest związek DNJ, którego działanie polega m.in. na zmniejszaniu szybkości rozkładu skrobi, zawartej w pożywieniu, na cukry proste. To z kolei przyczynia się do zmniejszenia poposiłkowej hiperglikemii.

NAC
NAC suplement (inaczej acetylocysteina lub n-acetylocysteina) to związek chemiczny, który wykazuje pozytywny wpływ na funkcjonowanie organizmu. Jest to aminokwas stosowany w przypadku takich dolegliwości jak PCOS, insulinooporność, a także przy leczeniu uzależnień. Pełni również ważną rolę w produkcji przeciwutleniaczy, przede wszystkim glutationu.
Wysoki poziom cukru we krwi i otyłość powodują stany zapalnetkanki tłuszczowej. Takie zjawisko inicjuje szlak sygnałowy, który ostatecznie prowadzi do zniszczenia receptorów insulinowych. To prowadzi to cukrzycy typu 2 u otyłych osób. Wykazano, że NAC obniża ilość stanów zapalnych w komórkach tłuszczowych. To znaczy, że mniej receptorów insulinowych zostaje zniszczonych, a komórki stają się bardziej wrażliwe na insulinę.

Podsumowanie
Pamiętajmy, że suplementy diety nie zastąpią pełnowartościowego, zbilansowanego i odpowiedniego sposobu odżywiania, ale mogą przynieść korzyści terapeutyczne. Wybierając suplementy diety powinniśmy zwrócić uwagę na ich jakość, produkcję oraz producenta, natomiast sens ich stosowania powinien ocenić lekarz lub dietetyk w oparciu o wywiad żywieniowy.