Jest w tym malutkie ziarnko prawdy, jednakże konsekwencje z bezmyślnie prowadzonej redukcji masy ciała, mogą być znacznie większe niż zwykłe zniechęcenie. O tym troszkę w dzisiejszym wpisie.

 

Dzisiaj, za pomocą aplikacji, czy kalkulatorów internetowych, w miarę prosty sposób, jesteś w stanie ogarnąć wyliczenie zapotrzebowania i rozkład makro.

 

Wpisujesz posiłki do aplikacji i po kilku tygodniach zaczynasz się zastanawiać dlaczego:

forma sportowa oraz regeneracja uległa pogorszeniu

częściej boli cię głowa

koncentracja, pamięć, wydajność w pracy znacznie spadły

budzisz się zmęczona

masz brzydszą, poszarzałą cerę, matowe włosy, słabsze paznokcie

zauważyłaś apetyt na określone grupy produktów

masz zaparcia

 

Otóż odpowiadać może za to podstawowa rzecz, o której na pewno wiesz ale uważasz, iż Ciebie nie dotyczy gdyż żywisz się w miarę zdrowo, czyli… niedobory witaminowo – mineralne.

 

 

Przykład:

Twój deficyt to 1700 kcal. Nie masz świadomości sytości, ani odżywczości diety więc na śniadanie ląduje drożdzówka serowa z kawą (400 kcal),

drugie śniadanie jabłko (50 kcal), ale za godzinę zgłodniałaś i kupiłaś batonik (200 kcal). Później obiad, makaron z sosem na szybko (550 kcal) i na kolację kanapki z masłem, wędliną i plastrami pomidora (500 kcal).

 

Podsumowanie po całym dniu się zgadza. Schudniesz, bo jesteś w deficycie. Ale, czy to będzie zdrowe? Czy takie jedzenie będzie

odżywcze? Czy zawiera odpowiednią ilość błonnika, witamin i mikroelementów?

 

 

Moim zdaniem nie, bo równie ważna jest wysoka odżywczość diety i zapewnienie różnorodnych źródeł witamin i minerałów lub mądre

wprowadzenie suplementacji.